In de bundel Messianisme als gevaarlijke herinnering: Bronnen, erfgenamen, actualiteit onder redactie van Theo de Wit en Eric Ottenheijm (Damon, Eindhoven 2021) verscheen mijn tekst over Jacob Taubes en zijn inbreng in het denken over messianisme. Ik plaats zijn denken in de actualiteit van politieke heilsverwachtingen en probeer te verklaren waarom Taubes’ weigering geestelijk betrokken te zijn in wereldlijke politiek niet zonder meer gelijk staat aan onverschilligheid of het afwijzen van elke verantwoordelijkheid. Taubes benadrukt het messianisme als innerlijke ervaring en als noodzakelijke omweg voor iedere politieke betrokkenheid.