De Vlaams-Nederlandse studiegroep Res Mixtae wordt opgericht in 1995 en eindigt haar bestaan in 2008. Initiatiefnemers waren Govert Buijs, David Janssens, Marc de Kesel, Marin Terpstra en Theo de Wit. De studiegroep organiseert 33 studiedagen en een conferentie.
Doelstelling
De studiegroep richt zich op de studie van vooral wijsgerige teksten die zich op het raakvlak van politiek en religie bevinden. De leden van de groep bewegen zich op wijsgerig terrein. De groep neemt niet de academische of kerkelijke theologie als uitgangspunt, noch worden bepaalde ideële standpunten verkondigd. Een belangstelling voor het politiek-wijsgerig spreken over het goddelijke is wat de leden verbindt. De activiteiten van de studiegroep staan open voor alle belangstellenden. De leden van de groep brengen rond deze kernvraag een brede wijsgerige belangstelling mee die reikt van Spinoza tot Hegel, van Carl Schmitt tot Georges Bataille, van Eric Voegelin tot Leo Strauss, van Jacob Taubes tot Jacques Derrida – om slechts enkele van de vele denkers te noemen voor wie deze kernvraag telde. Vanuit de politieke filosofie worden bovendien welbewust de raakvlakken met andere wijsgerige disciplines zoals ethiek, metafysica en geschiedenisfilosofie onderzocht. De studiegroep organiseert rond ‘religieus-politieke’ vraagstukken drie studiedagen per jaar. Daarnaast vormt zij een netwerk waarbinnen gedachten en wetenswaardigheden uitgewisseld kunnen worden. De studiegroep draagt bij aan de ontwikkeling van ‘expertise’ op het vlak van ’theologisch-politieke’ vragen
Leden en deelnemers
Ieder die zich inschrijft voor een of meer studiedagen van de onderzoeksgroep, wordt als lid van de groep beschouwd. Deelnemers aan de studiedagen waren: Inigo Bocken, Erik Borgman, Toon Braeckman, Govert Buijs, Luigi Corrias, Raf Debaene, Joost de Bloois, Lieven De Cauter, Marc De Kesel, Helder De Schutter, Ignaas Devisch, Tom Dommisse, Ilse Geerinck, J.L.M. Gribnau, Ger Groot, Guido van Heeswijck, Mireille Hildebrandt, Nicole Hoeven, Adrie Hoogendoorn, Gerhard Hoogers, Hans Dirk van Hoogstraten, David Janssens, Paul Juffermans, Victor Kal, Machiel Karskens, Laurens ten Kate, Kees Klop, Michiel Leezenberg, Hans Lindahl, Donald Loose, Gerrit Manenschijn, J. de Meyer, Rob Moolenaar, G.W. Neven, Joost van der Net, Michel van Nieuwstadt, André Nusselder, Luc Peeters, Jean-Marc Piret, Bert van Roermund, Geert Rosema, Angela Roothaan, Ulrich Rüffer, Stefan Rummens, Carla Russell, Jurgen Schetz, Anton Simons, Rico Sneller, Marin Terpstra, Ronald Tinnevelt, Frank Vande Veire, Arjan deVisser, Frans Vosman, R.B.J.M. Welten, Maurice Weyembergh, Wim Weymans, Marc de Wilde, Theo de Wit, Ton Zondervan, Evert van der Zweerde.
Thema
Res mixtae zijn die menselijke aangelegenheden waarin geestelijke en wereldlijke aspecten vermengd zijn, waarvan de politieke betekenis en de theologische zin elkaar overlappen, waarin het profane raakt aan het sacrale, waarin het transcendente de schijn van immanentie doorbreekt, waarin het religieuze verwikkeld raakt in het maatschappelijk leven, waarin een binnenwereld communiceert met haar ‘buiten’, waarin mensen zich verhouden tot God, de goddelijke sfeer of een godenrijk. Kortom, zaken die een ‘politiek-theologisch’ vertoog in het leven roepen. De samenhang tussen het spreken over het goddelijke en het leven in de polis is van oudsher een filosofisch thema. Plato is de eerste die het woord theologia gebruikt en wel uitdrukkelijk in verband met de politiek-filosofische vraag naar het juiste spreken over de goden. De onderzoeksgroep ontleent haar bestaansrecht aan de overtuiging dat wij nog steeds de vraag naar het juiste spreken over het goddelijke moeten stellen in verband met de politiek of het politieke, zelfs of juist in een tijd waarin het goddelijke nagenoeg afwezig is en God dood verklaard is. Wellicht zijn het deze leegte en stilte, die God, wat Hij ook ooit geweest mag zijn, heeft achtergelaten, en waarin de hedendaagse politiek zich ophoudt en haar gang gaat, die zorgen zouden moeten baren. Hier kan een rechtvaardiging liggen voor een hernieuwd vragen naar een ‘politieke theologie’.